اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر علایم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه دختران نوجوان داغدیده مهاجر افغانی

هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر علائم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه دختران نوجوان داغدیده مهاجر افغان ساکن استان قم است.این تحقیق از نوع تحقیقات شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه نوجوانان دختر18-12 ساله داغدیده مهاجر افغانی تحت سرپرستی موسسه خیریه امام محمدباقر (ع) درشهرستان قم در سال 91-90 بود که بر اساس مقیاس تاثیر وقایع کودکان gries-8)) و پرسشنامه سوگ کودکان (دیرگرو و همکاران، 2001) مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمرات این دو پرسشنامه به عنوان خط پایه در نظر گرفته شد. افرادی که دارای بالاترین نمرات بودند به عنوان افراد مورد پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل ((n1=n2=8 تقسیم شدند. گروه آزمایشی ده جلسه مداخله درمانی را دریافت نمود. اطلاعات بدست آمده از گروه ها توسط نرم افزار spss-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و گروه کنترل در نمرات سوگ و نمرات کلی ptsd و مولفه اجتناب وجود دارد (05/0p<). میزان تاثیر مداخلات درمانی در متغیرهای اجتناب و نمره کل به ترتیب: 65 درصد؛ 77 درصد و متغیر سوگ: 66 درصد می باشد. در کل می توان نتیجه گرفت که این مداخله درمانی موثر بوده و از آن می توان در مراکز درمانی جهت کاهش علایم سوگ و اختلال استرس پس از سانحه استفاده کرد. واژگان کلیدی: مدیریت استرس، سوگ، اختلال استرس پس از سانحه، نوجوان داغدیده